หัวหินปากน้ำปราณ, ให้ภาพเล่าเรื่อง
เคยคิดว่าอยากจะเก็บภาพขาวดำมาเล่าเรื่องบ้างโดยใช้เทคโนโลยี web parallax โดยให้ user ที่เข้ามาที่เว็บไซต์ scroll ลงมาเรื่อยๆน่าจะดี ซึ่งผมเองก็เคยเข้าไปเจอเว็บไซต์หลายเว็บของเมืองนอกกำลังฮิตที่จะเพิ่มลูกเล่น parallax scroll เข้ามาในเว็บไซต์ของตัวเอง แต่มันก็ได้แต่คิดอยู่นานสองนาน เริ่มลงมือทำเองจริงๆไม่ได้เสียทีเพราะการที่อยากจะใช้ “รูปภาพของตัวเอง” มาเป็นตัวเล่าเรื่อง โดยไม่อยากจะใช้ “รูปภาพของคนอื่น” มาเล่าเรื่องในบทความของเรา จนเมื่อวันสองวันก่อนได้ไปเที่ยวปากน้ำปราณกับพี่ๆในออฟฟิศ เลยได้ทีเก็บภาพมาเล่าเรื่อง โดยจะใช้คอนเซ็ปง่ายๆ 2 ถึง 3 องค์ประกอบ..
- เราอยากได้ภาพขาวดำ มันทำให้เรารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง โดยต้องเป็นภาพธรรมชาติ ไม่มีคนเป็นองค์หลัก
- ภาพที่ถ่ายด้วยมือถือ ความละเอียดน้อย ไม่ต้องย่ออะไรมาก เอาลง-ใช้เลย
- สื่อเรื่อง, บอกราว
ตอนแรก, เราตั้งใจว่าจะเก็บภาพที่ Swiss sheep มาเล่าเรื่องเพราะชอบวิวเขาที่นี่ แล้ววันนั้นก็แดดดีมากด้วย คาดว่าถ่ายขาวดำได้คอนทราสต์แรงๆเป็นแน่แท้เหมือนที่เราได้รูปตามทริปเก่าก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือน(บทความเก่า) แต่มาถึงก็ต้องเปลี่ยนใจในทันที เพราะวันเสาร์อาทิตย์นั้นคนพลุกพล่านเหลือเกิน(ครั้งก่อนไปวันธรรมดา)
เหมือนจะไม่ได้ภาพมาเล่าเรื่องตามที่หวังไว้..
แต่ก็โชคดีที่ใกล้ๆที่พักมีโขดหินทอดยาวลงไปในทะเล เหมือนกับเป็นฝั่งแบ่งทางเข้าเรือประมง แล้วก็โชคดี.. ที่มีต้นไม้อยู่ต้นหนึ่งที่เกือบสุดทางนั้น เลยตั้งใจว่าจะเก็บภาพเป็นตอนที่อยู่บนหาด แล้วค่อยเขยิบเข้าไปใกล้ต้นไม้นั้นทีละเล็กทีละน้อย เมื่อตอนถึงต้นไม้นั้นแล้ว เราก็จะถ่ายจากต้นไม้กลับไปที่ฝั่ง มันเหมือนให้อารมณ์ราวๆว่า มุมมองของฉันที่ชายหาดเป็นแบบนึง มุมมองของฉันที่ปลายทางเกือบสุดสายตาเป็นอีกแบบนึง มันให้อารมณ์แนวหม่นๆเสมือนคิดถึงอะไรบางอย่าง-รอคอยอะไรบางอย่างอยู่เสมอๆ เราว่า.. ถ้าเราเขียนเว็บนั้นเสร็จแล้ว เราจะแนบลิงค์มาไว้ที่บทความนี้ และนี่คือรูปทั้งหมดที่เราถ่ายมาทั้งเซ็ตตามคอนเซ็ปที่วางไว้
จะมีสีก็แต่รูปจั่วหัวบทความเท่านั้นนั่นแหละ..
เราว่ารูปขาวดำ มันให้อารมณ์เหมือนกับว่า เรายังคงคิดถึง-นึกถึงใครบางคนในช่วงเวลานึงเสมอมา.. ตลอดมาเลยนะ
parallax link: http://jir4yu.me/demo/parallax-bw/