คนเราใช้เวลามากมายไปกับการหาปลา ทั้งๆที่แท้จริงแล้วเราอาจจะไม่ได้ต้องการปลา
ช่วงที่ผมไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ก็จะได้ฟังเรื่องของผู้ประกอบการมากหน้าหลายตาต่างพื้นที่ เคยมีคนเล่าให้ฟังเรื่องนึงว่า แถวบ้านตนถ้าบ้านใดมีรถปิ๊กอัพถอยใหม่ ไม่นานเดี๋ยวบ้านข้างๆก็จะมีด้วย จริงๆแล้วอาจจะไม่ได้ซื้อมาใช้ทำงานทำการอะไร แค่มีเพราะบ้านนั้นมี บ้านเราเลยต้องมีด้วย
เลยนึกขึ้นได้ถึงสังคมการทำงานทำการรอบตัวทุกวันนี้ คนรู้จักหลายคนไม่ต่างอะไรเลยกับคำพูดของผู้ประกอบการที่เล่าเรื่องรถปิ๊กอัพให้ฟังวันนั้น แต่มันอาจจะไม่ได้เป็นแค่รถปิ๊กอัพ มันกลับเป็นเรื่องของสถานะทางสังคมและจิตวิทยาสังคมที่ว่าก็บริษัทนั้นมี บริษัทนั้นทำ ดีไม่ดีไม่รู้ แต่ที่รู้คือเอาให้มีเหมือนกันก่อน ทั้งๆที่ลูกค้าของเราอาจจะไม่ได้ต้องการมันเลยก็ได้
อยากจะมีแอป อยากจะมีระบบ อยากจะมีจัดงานจัดสื่อสัมภาษณ์ สถานะทางสังคมต้องทัดเทียม แบรนด์ต้องไม่ดูด้อยกว่าของคนอื่น ทั้งๆที่บางทีหลังบ้านยังไม่มีอะไรพร้อม หรือคนในทีมยังไม่แน่ใจเลยว่าจะทำมันขึ้นมาทำไม
สมัยเด็กๆ เรามักจะได้ยินพ่อแม่ผู้ปกครองพูดกันบ่อยๆ ว่าอยากจะเลือกสังคมที่ดี สภาพแวดล้อมที่ดีให้กับลูก พอได้ยินปัญหามีข่าวอะไรที่ว่าเด็กทำตัวไม่ดีไม่เหมาะสมก็โทษสภาพแวดล้อมทางสังคมไว้ก่อน ไม่คิดว่าโตขึ้นเรื่องนี้จะตามติดมีให้เห็นมาจนถึงปัจจุบัน ติดตรงที่พอโตขึ้นใครหลายคนก็มักจะมีวุฒิภาวะเป็นของตัวเอง อำนาจการตัดสินใจของตัวเอง ไม่ได้มีใครมาคอยวางกรอบ หรือตักเตือนเราเหมือนแต่ก่อน
บางครั้งมันจึงเลยเถิดเกินตัวออกไปมาก จนมารู้ตัวอีกทีก็กลัวเกินไป หรือสายเกินไปแล้วที่จะย้อนกลับไป สถานะและสภาพแวดล้อมทางสังคมจึงมีทั้งข้อดีข้อเสีย และสร้างความอันตรายให้กับใครที่ใครที่พลาดพลั้งการตัดสินใจแค่ครั้งหนึ่งไปได้ง่าย
แต่เอาเข้าจริง สุดท้ายก็เป็นเรื่องของเราทั้งนั้น การตัดสินใจของเราทั้งนั้น มีแต่เราที่สร้างพันธะต่างๆ ขึ้นมามากมายแล้วบอกว่าถอนตัวไม่ได้ (หรือจะรับผลที่เกิดขึ้นไม่ได้) เปลือกภายนอกของเราที่เราสร้างขึ้นนั้นเองที่จะเป็นตัวดึงดูดสังคมและคนอื่นๆ เข้ามา อาจจะเป็นจริงอย่างที่เขาว่า “อยากเจอคนแบบไหน ให้พาตัวเองไปที่แบบนั้น” หรือ “อยากคบค้าสมาคมกับคนประเภทไหน ก็แสดงออกให้คนอื่นเห็นก่อนว่าเราเป็นแบบนั้น” คนแบบเดียวกันจะดึงดูดกันเข้ามา
คนที่มีค่านิยมแบบเดียวกัน จะนำพาคนที่มีค่านิยมความคิดแบบเดียวกันมาหาเราเอง เราอยากได้คนไว้ใจกันและกันได้ ก็ให้แสดงความจริงใจเชื่อใจและซื่อสัตย์เป็นค่านิยมหลักของเรา อะไรที่ไม่ถูกต้องก็แสดงออกจากตรงไปตรงมา อาจจะเกิดความเสียใจระยะสั้น แต่ท้ายที่สุดแล้วมันจะนำพาให้เราพบเจอคนที่เหมือนกันเข้ามาเอง
แต่ถ้าสักว่าจะมี สักว่าจะทำ เพื่อผลประโยชน์ระยะสั้น ก็พึงระลึกไว้ว่าการตัดสินใจนั้น เกิดจากตัวเราทั้งนั้น.. สิ่งที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้คือผลจากการตัดสินใจในอดีตของเราทั้งนั้น ที่เป็นอยู่แบบนี้จะไปโทษใครอีกล่ะ 😊