เรื่องราวจากปีต่อปี ผ่าน 53 บทความ
ผมเล่าผ่านตัวหนังสืออยู่เสมอในทุกปีเลยเกี่ยวกับวันที่ 19-21 ของเดือนกุมภาพันธ์ นอกจากจะเป็นช่วงของวันเกิดผมเองแล้ว ยังเป็นช่วงเวลาที่ครบรอบปีของ Jir4yu.me ด้วย ซึ่งปีนี้ก็เข้าสู่ปีที่ 4 ผ่านบทความที่ถูกเขียนขึ้นในปีที่ผ่านมาถึง 53 เรื่อง และทุกๆปีผมก็จะย้อนกลับไปอ่านบทความครบรอบเก่าๆ แล้วก็ได้ใจความคล้ายกันในทุกๆ ปีที่ผ่านมา
ผมยังคงเขียนมันอย่างตรงไปตรงมา เล่ามันผ่านตัวหนังสือโดยไม่ได้สนใจอะไรเลย
ข้อดีของมันคือทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งที่ตัวเองเจอในช่วงเวลาต่างๆ อย่างเปิดเผย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน ชีวิต ครอบครัว รวมไปถึงเรื่องทั่วไป ซึ่งพอมาอ่านแล้วก็อดที่จะขำไม่ได้ แต่มันก็คือความจริงที่เราได้เจอได้ผ่านมาแล้วครับ แล้วผมก็ยังอยู่แบบนี้ อยู่ตรงนี้ เรื่องต่างๆในอดีตไม่เคยได้สอนให้เราโตขึ้นสักเท่าไหร่หรอก
มันก็แค่ทำให้เรารู้ว่าเราควรแสดงออกต่อสังคมยังไง เมื่อเจอเหตุการณ์แบบไหน
วันเกิดของผมปีนี้ตรงกับวันตรุษจีนพอดี ตอนเด็กๆ พอใกล้ถึงวันเกิดเรา เราก็จะใจจดใจจ่อรอที่จะได้ของขวัญจากพ่อแม่ หรือคนรอบข้าง โดยเรามีความสุขเสมอเมื่อวันนี้ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่พอจุดนึงอย่างผมเองที่ใช้ชีวิตอยู่บนโลกร่วม 24 ปีก็เริ่มคิดไปอีกแบบ ทำไมวันเกิดต้องได้ของขวัญจากคนรอบข้าง “นี่กูต้องรับของขวัญวันเกิดไปถึงอายุเท่าไหร่วะเนี่ย” เราเป็นแค่ผู้ได้รับก็โอเคมีความสุขเวลาได้ของขวัญซึ่งจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม แต่ไม่เคยได้สัมผัสกับการเป็นผู้ให้บ้างเลยในวันเกิดตัวเอง
สรุปแล้ว ผมซื้อของขวัญให้คนอื่นในวันเกิดตัวเอง.. เออ แม่งก็มีความสุขแปลกๆ ไปอีกแบบว่ะ ไม่เห็นต้องมานั่งรับของลุ้นของในวันเกิดตัวเองเลย
งานแม่งก็ยังคงเดินไป
เป็นเวลากว่าค่อนปีของปีที่ผ่านมา ผมได้เลือกออกมาทำงานเป็นฟรีแลนซ์ แล้วผมก็คิดว่าช่วงเวลาดังกล่าวได้ขัดเกลาเรื่องบางเรื่องให้เราต้องคิดแล้วคิดอีกอยู่เสมอ การแสดงออกของเราเปลี่ยนไป เปลี่ยนอริยาบทพื้นฐาน การทำงาน การพักผ่อนตามไปด้วย เหมือนผมรู้สึกว่าเราหวงที่จะสูญเสียเวลาอยู่ตลอด ทำอะไรเร็ว ทุกอย่างต้อง multi-task เหมือนประหนึ่งเราเป็นคอมพิวเตอร์ยังไงยังงั้น กลับกลายเป็นเราที่ต้องบอกคนอื่นว่า เห้ย เราไม่ได้เครียด ไม่ได้รีบอะไร แค่ปรกติแล้วอยู่คนเดียวมันเป็นแบบนี้เอง ช่วงปีที่ผ่านมาได้ลองอะไรต่างๆ มาค่อนข้างเยอะ แล้วก็รู้ดีเลยว่าได้อะไรมากกว่าการที่ต้องเข้าไปนั่งทำงานอยู่ในบริษัท จนบางทีก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าตอนที่ออกมาทำเป็นฟรีแลนซ์เนี่ย เวลาพักผ่อนแม่งน้อยกว่าเวลาที่ทำงานในบริษัทหรือเปล่า เอะอะ อะไรก็ทำงานๆ ไม่ได้ใช้เวลาในแต่ละวันไปกับอย่างอื่นเลย
โอเค เราโตขึ้นทำแต่ละอย่างให้เป็นทางการมากขึ้น สนใจเรื่องกฏหมาย, ลิขสิทธิ์, ข้อมูลการตั้งบริษัท การทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรให้ลูกค้า ซื้อเครื่องมือหลายอย่างที่เป็นตัวช่วยทุ่นแรงเข้ามาไม่ว่าจะเป็น ฟอนต์, รูปภาพ, ไอคอน, สคริป สารพัดสารเพ ได้เรียนรู้ได้ตั้งเป้าหมายในแต่ละปี จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 อดทนดิ้นรนให้สูงขึ้น
แต่สิ่งหนึ่งไม่เคยคิดจะเปลี่ยนคือการล้มเลิกความตั้งใจที่จะเขียนบล็อกนี้ต่อไป
ถึงแม้ค่าต่อโดเมนจะสูงถึง 19 เหรียญในแต่ละปี ค่าเซิฟเวอร์ที่เช่าเองค่าโน่นค่านี่จิปาถะ แต่ทุกครั้งที่ได้พื้นที่ที่ได้เขียนอะไรที่อยู่ในใจออกมามันรู้สึกว่าคุ้มค่า เหมือนได้ระบายให้ใครต่อใครฟังถึงเรื่องที่อยู่ข้างในจริงๆ แล้วมันก็จะเป็นอย่างนี้ต่อไป วันนึงคุณผู้อ่านอาจจะชื่นชอบการเป็นบล็อกเกอร์เขียนเรื่องส่วนตัวเหมือนผมก็เป็นได้
สวัสดีปีที่ 5 เรามาเริ่มจุดหมายกันใหม่
– edit 21/02/15
วิธีการนับบทความทั้งหมดระหว่างช่วงเวลาที่เราต้องการจนถึงปัจจุบันของ WordPress นะครับ ให้เข้าไปที่ phpmyadmin ของตัวเองแล้วเลือกไปที่ฐานข้อมูลลูกที่เก็บ data ของ WordPress เว็บไซต์นั้นไว้ แล้วเลือกที่แท็บ SQL ใส่ code ดังนี้ลงไปครับ (เปลี่ยนวันที่ ตามที่ต้องการเอง)
SELECT COUNT(*)
FROM wp_post
WHERE post_date > '2014-02-19'
AND post_type = 'post'
AND post_status = 'publish'